IMBIR
Znany i uprawiany jest już od tysiącleci, zachwyca lekko
gorzkim smakiem, z nieco słodkawą nutą. Jest to jedna z podstawowych
przypraw kuchni azjatyckiej. Imbir kiedyś był w tamtych rejonach geograficznych
również środkiem płatniczym, zresztą podobnie jak inne wysoko cenione
przyprawy.
Z powodzeniem imbir uprawiany był już przez Fenicjan
na terenach Bliskiego Wschodu. W okresie kolonializmu uprawiano go również w
Afryce oraz na Karaibach. Dzisiaj zdecydowana większość upraw (ponad 90%
produkcji światowej) przypada na kraje Azji Południowo-Wschodniej oraz Chiny i
Indie.
Korzystne właściwości imbiru
- ma działanie przeciwwymiotne, stosowany jest w preparatach podawanych osobom cierpiącym na chorobę lokomocyjną; zamiast nich można także gryźć korzeń imbiru, lub położyć na języku jego plaster
- działa przeciwzapalnie i doskonale rozgrzewa nasz organizm, dzięki czemu z powodzeniem może być stosowany w walce z przeziębieniem; regularne spożywanie imbiru, chociażby w postaci naparu, pomoże nam pozostać w zdrowiu; jego regularne spożywanie pomoże również w walce z migrenami (zmniejszy ilość ataków migreny i siłę ich objawów)
- rozgrzewając organizm, pobudzając krążenie i wydzielanie śliny oraz soków żołądkowych, działając również rozkurczowo poprawia procesy trawienne i zapobiega wzdęciom, stosowany jest więc z powodzeniem jako jeden z elementów w walce z nadwagą; napar z imbiru warto zdecydowanie wypić po zjedzeniu tłustych, obfitych dań
- łagodzi bóle miesiączkowe
- ze względu na właściwości rozgrzewające i poprawiające krążenie zaliczany jest do afrodyzjaków
- zwiększając ukrwienie mózgu poprawia naszą koncentrację i wydajność umysłową
- odświeży nam oddech, a także zadba o zdrowie jamy ustnej dzięki właściwościom odkażającym
- działa przeciwobrzękowo
- działa przeciwzakrzepowo, ograniczając zlepianie się płytek krwi; jest to więc obowiązkowy element diety osób z podwyższonym cholesterolem
Imbir w kuchni
Zawarty w kłączu związek fenolowy (gingerol) nadaje mu
ostry specyficzny smak. Imbirem możemy doprawiać wiele potraw jak też
wypieki (np. szarlotka). Należy mieć jednak umiar, bowiem zbyt wielka ilość
przyprawy może całkowicie zepsuć danie. Zaleca się stosowanie imbiru razem z
innymi przyprawami korzennymi, a nie z ziołami. Do mięsa, ryby czy też owoce morza
przyprawiamy świeżym imbirem, natomiast do ciast, deserów, pierniczków,
herbatników, a także zup używamy suszonego, sproszkowanego. Jest stosowany
również do aromatyzowania: napoje alkoholowe (jak grzane piwo i wino) i
bezalkoholowe (kawa, herbata; podobno odrobina imbiru dodana do kawy niweluje
jej szkodliwe właściwości). Ponadto w postaci przysmaku w sklepach możemy kupić
imbir kandyzowany.
Uwaga – dla niektórych mogą wystąpić
przeciwwskazania
Ze względu na ostry i palący smak imbiru powinny unikać
kobiety w ciąży i te, które karmią małe dzieci. Również osoby cierpiące z powodu
przewlekłych chorób przewodu pokarmowego (wrzody żołądka lub dwunastnicy,
refluks żołądkowy) powinny zrezygnować z tej przyprawy.
Interakcje
imbiru z lekami – warto pamiętać:
z warfaryną
oraz lekami z grupy salicylan - przekroczenie dobowych dawek imbiru [4g]
jako inhibitora syntetazy tromboksanu i agonisty prostacyklin może skutkować
zaburzeniami krzepnięcia oraz prowadzić do krwawień z
fenrokumonem à
powoduje krwawienia z nosa z lekami hipoglikemicznymi (insulina metformina)- nasilenie
działania hipoglikemizującego z
preparatami żelaza - zmniejsza wchłanianie tegoż pierwiastka.
Pamiętaj, kupując świeży imbir wybieraj ten z
gładką skórką, koloru kremowego lub jasnobrązowego. Suche kłącza z pomarszczoną
skórką już się do niczego nie nadają. Świeży imbir przechowuj w lodówce.
Suchego, sproszkowanego imbiru lepiej nie kupować na zapas, bo szybko
wietrzeje. Przechowujemy go w suchym i ciemnym miejscu.
