niedziela, 2 kwietnia 2023

AUTYZM a odżywianie

 

Autyzm jest powszechnie spotykanym zaburzeniem rozwojowym, które dodatkowo może współwystępować z innymi zaburzeniami (np. upośledzeniem umysłowym, schizofrenią czy epilepsją mającą początek w okresie dojrzewania). W odróżnieniu od pozostałych zaburzeń psychiatrycznych autyzm nie daje się leczyć lekami psychotropowymi. Jest też zaburzeniem o zadziwiająco szerokiej gamie przejawów. Autyzm dziecięcy charakteryzuje się występowaniem czterech grup cech.
Są to:

Ø  upośledzenie funkcjonowania społecznego,

Ø  zaburzenia komunikacji,

Ø  ograniczony i powtarzający się wzorzec zainteresowań i aktywności

Ø  wczesny początek

 


 

 

Autyzm najczęściej objawia się do trzeciego roku życia dziecka, częściej u chłopców aniżeli u dziewcząt. Jest chorobą nieuleczalną, jednakże o zmiennym przebiegu. Gdy objawy pojawiają się przed ukończeniem pierwszego roku życia dziecka, mówi się o autyzmie wczesnodziecięcym, natomiast ich wystąpienie u dzieci rocznych oraz starszych to autyzm późny. Jak wspomniano, w trakcie rozwoju osobniczego przebieg choroby podlega modyfikacji, a u kilkudziesięciu procent chorych pojawiają się okresy remisji. Dokładne przyczyna defektów neurologicznych leżących u podłoża choroby po dziś dzień nie została ustalona.

 

Blisko jedna piąta wszystkich niepełnosprawnych w wieku do lat 16, to właśnie osoby autystyczne lub z zespołem Aspergera (poniższa grafika)


 

Jakie są choroby/problemy  współwystępujące z autyzmem:

Jedna czwarta (25%) pacjentów ma autyzm i depresję.

 Co najmniej 60% dzieci z autyzmem będzie miało dwa współistniejące schorzenia (np. problemy ze snem, drgawki, niepełnosprawność intelektualną jak też problemy żołądkowo-jelitowe).

  Często rozpoznaje się wybiórczość w jedzeniu




Teoria opioidowa u pacjentów z zaburzeniami ze spektrum autyzmu

Teoria ta głosi założenie, iż u pacjentów z ASD dochodzi do niecałkowitego trawienia substancji białkowych, takich jak np. gluten, kazeina.

 

Wzrost przepuszczalności bariery jelita cienkiego prowadzi do przenikania produktów trawienia przez nabłonek jelitowy.
U dzieci z ASD w nasilaniu choroby mogą odgrywać rolę pochodne glutenu i kazeiny, które drogą krążenia pokonują barierę krew–mózg. W konsekwencji u pacjentów tych obserwowana jest zmiana zachowania po spożyciu pokarmów bogatych  w opisywane składniki.

W wyniku wadliwego rozkładu cząsteczek glutenu i kazeiny powstają tzw. gluteomorfiny, kazeomorfiny, związki o budowie zbliżonej  do opiatów. Substancje te swobodnie przekraczających barierę krew-mózg,  działających bezpośrednio na układ nerwowy, mogących wpływać na zachowanie dziecka. Następstwem jest wywoływanie objawów podobnych do stosowania środków odurzających:

Ø  zaburzenia odczuwania emocji,

Ø  wycofanie,

Ø  utrata umiejętności językowych,

Ø  zaburzenia percepcji.

 

Kazomorfina jest produktem trawienia białka krowiego mleka – kazeiny. Kluczowy jest fakt, że wykazuje ona właściwości opioidopodobne, wywołując objawy podobne jak po przyjęciu opiatów: morfiny lub heroiny (m.in.: halucynacje, zmiany w odczuwaniu temperatur, strachu, głodu czy bólu). Z uwagi na deficyt enzymatyczny, chorzy z ASD odczuwać mogą tego typu objawy po spożyciu produktów z mleka krowiego.

 

Deficyty enzymatyczne, występujące w ASD, są bezpośrednią przyczyną akumulacji tzw. EGZOFIN [gliadomorfiny i azomorfiny], czyli substancji o aktywności opioidopodobnej. Wytwarzane z pożywienia egzorfiny transportowane są bez przeszkód do ośrodkowego układu nerwowego, z uwagi na brak selektywnej przepuszczalności bariery jelitowej. Egzorfiny wpływają destrukcyjnie na funkcjonowanie i rozwój mózgu, przez co zachowania charakterystyczne dla spektrum autyzmu znacznie się nasilają. Istotne jest, że egzorfiny powstawać mogą także w drodze przemian innych pokarmów, np. ryżu  Opisany mechanizm jest prawdopodobnie główną przyczyną poprawy zachowania oraz ustąpienia dolegliwości ze strony przewodu pokarmowego  u dzieci z ASD, którym wdrożono dietę bezglutenową i bezkazeinową

 

Wybiórczość pokarmowa
Dość duża grupa dzieci ze spektrum autyzmu wprowadza wiele rytuałów związanych z posiłkami, np.:

       Je tylko białe pokarmy, tylko w ustalonej kolejności

       Je tylko  w określonym miejscu

• Jedzenie tylko wybranych produktów lub potraw – najczęściej dzieci autystyczne z wybiórczością pokarmową preferują makaron, ser żółty, naleśniki, gofry, płatki z mlekiem, ryż, pizzę, suchy chleb oraz kanapki z dżemem
• Reagowanie płaczem i nerwowością na próby wprowadzania nowych produktów do diety dziecka
• Preferowanie jedzenia o neutralnym smaku
• Preferowanie jedzenia o jednolitej teksturze oraz unikanie produktów z grudkami oraz wymagających żucia
• Preferowanie konkretnego produktu tylko w jednej określonej formie np. jedzenie ziemniaków tylko w formie frytek
• Jedzenie niejadalnych produktów np. kredy, mydła czy papieru
• Preferowanie produktów tylko określonej marki lub rodzaju np. jedzenie makaronu tylko w formie penne
• Preferowanie produktów o określonej temperaturze np. unikanie gorących czy zimnych potraw

 

Rytuały są często efektem lęku i wynikają z braku poczucia bezpieczeństwa.

Pierwszy krok to uczynienie, aby te wszystkie reguły, rytuały, formułki stawały się „nasze”, wspólne. Plan dnia, oparty o znaki czy słowa, tworzony wspólnie – z dobrze zaplanowanym czasem i miejscem na posiłek – powoduje, iż samo jego układanie staje się rytuałem. 

 

Nadwrażliwość pokarmowa IgG-zależna u pacjentów z zaburzeniami ze spektrum autyzmu

Obecność epitopów antygenowych we krwi inicjuje produkcję swoistych przeciwciał IgG, łączących się  z antygenem pokarmowym w kompleksy immunologiczne. Skutkuje to występowaniem przewlekłego stanu zapalnego.

Miana przeciwciał IgG swoistych względem glutenu i kazeiny są niezwykle wysokie w surowicy dzieci z ASD, w porównaniu z dziećmi bez zaburzeń neurorozwojowych

Wykonanie badań nadwrażliwości pokarmowej IgG-zależnej i wdrożenie na ich podstawie diety eliminacyjnej z rotacją wydaje się być celowe dla tych pacjentów z zaburzeniami ze spektrum autyzmu, którzy:
1.  nie stosowali dotychczas żadnej terapii żywieniowej (diety eliminacyjnej), a nie osiągają poprawy z wykorzystaniem terapii behawioralnej czy pozostałych standardowych metod postępowania,

2.  stosują dietę bezglutenową, bez białek mleka i odczuwają poprawę, ale nie są w pełni zadowoleni z efektów 

3. nie stosowali dotychczas żadnej terapii żywieniowej (diety eliminacyjnej), a nie osiągają poprawy z wykorzystaniem terapii behawioralnej czy pozostałych standardowych metod postępowania, 

4. obserwują bardzo dużą wrażliwość (definiowaną jako nasilenie objawów choroby), w efekcie niezamierzonych błędów żywieniowych, w trakcie stosowania diety z wykluczeniem glutenu i białek mleka, z jednoczesną koniecznością stosowania diety eliminacyjnej przez kolejnych kilka tygodni, dla osiągnięcia poprawy,  

5. wykazują objawy uznawane za pomocne w identyfikacji osób z zaburzeniami autystycznymi odnoszących korzyści z wprowadzenia diety bezglutenowej:

- częste zmiany zachowania, epizody agresywnego zachowania

- niejednolity wzorzec snu

- biegunka, zaparcia, wzdęcia, gazy

- zmiany skórne w okolicy odbytu

- objawy refluksu żołądkowo-przełykowego

- nawracające zapalenia uszu i infekcje górnych dróg oddechowych

- alergia pokarmowa w wywiadzie

 

Wysoki poziom szczawianów występuje powszechnie u pacjentów ze zdiagnozowanym autyzmem

       Wysoki poziom szczawianów może być spowodowany wysokim spożyciem witaminy C (różne doniesienia naukowe na ten temat)  jak też spożyciem dużych ilości białek – kolagenu, żelatyny a nawet aminokwasu glicyny.

       Szczawiany naturalnie występują (w różnych ilościach) w wielu warzywach
i owocach, także dieta wegetariańska nie jest w tym wypadku wskazana.

       Szczawiany są również produktami ubocznymi pleśni takich jak Aspergillus, Penicillium i Candida.

       Żywieniowe źródła szczawianów to głównie: rabarbar, szpinak, szczaw, boćwina, soja, szarłat (amarantus), komosa, portulaka warzywna, łoboda ogrodowa, długo parzona herbata liściasta, kakao, mocna kawa


 

W grupie pacjentów ze spectrum autyzmu mamy wysokie ryzyko niedoborów składników odżywczych gdyż

       występują przewlekłe stany zapalne przewodu pokarmowego, jak też zaburzenia wchłaniania 

       częste biegunki lub zaparcia

       choroby genetyczne i metaboliczne

       wybiórczość pokarmowa

       zaburzenia sensoryczne

       zaburzenia napięcia mięśniowego

       nadwrażliwość na dźwięki