Rola magnezu w zachowaniu homeostazy organizmu
Magnez jest czynnikiem regenerującym żywe komórki, regulatorem równowagi wapniowej. Ponadto pozytywnie wpływa na procesy krzepnięcia krwi, reguluje rozwój układu kostnego, wzmaga reakcje obronne organizmu, działa profilaktycznie na zapalenie żył w sytuacjach pooperacyjnych, wzmacnia układ sercowo-naczyniowy. Działa przeciwstresowo, przeciwanafilaktycznie, przeciwzapalnie. Obniża poziom cholesterolu, chroni przed uszkodzeniem mięśnia sercowego.
Magnez jest ważnym regulatorem układu nerwowego. Odgrywa ważną rolę w
wytwarzaniu i magazynowaniu energii w postaci wysokoenergetycznych związków. Wpływa w ten
sposób na poprawę
koncentracji, pamięci oraz nastroju.
Niedobór
magnezu może
powodować
kłopoty
z zasypianiem, nadpobudliwość, przewlekłe
zmęczenie.
Człowiek cierpiący na deficyt tego pierwiastka jest
roztargniony i nie może
zbyt długo
skupić się na jednej czynności. Ciągły stres i nieustanne napięcie psychiczne związane z przepracowaniem, życiem „w pośpiechu” mogą dodatkowo zwiększać niedobór
magnezu.
Skurcze łydek to charakterystyczny objaw
niedoboru magnezu. Dolegliwość ta najczęściej występuje pod wpływem określonych bodźców zewnętrznych lub przeciążenia mięśni w wyniku wysiłku fizycznego.
Do skurczów łydek może dojść podczas snu. Zwykle ustępują one samoistnie, ale są niezwykle bolesne.
Jak można uniknąć tej dolegliwości? Przede wszystkim należy pamiętać o dostarczaniu
organizmowi odpowiedniej ilości elektrolitów, a także dbać o prawidłową zawartość magnezu w diecie. Najwięcej tego pierwiastka jest w fasoli, kiełkach pszenicy, orzechach, bananach, soi, maśle orzechowym. Można też przyjmować preparaty z magnezem. Skurczu łydek można uniknąć regularnie wykonując ćwiczenia rozciągające mięśnie. Pomaga też delikatny masaż, ciepły prysznic i
ciepłe okłady.
W organizmie człowieka
znajduje się około 25–35 g
magnezu, z czego około 53% jest zmagazynowane w kościach, 46% w mięśniach i tkankach miękkich, a tylko 1% we
krwi. Stężenie
magnezu w surowicy krwi (ok. 0,3%) nie jest więc dobrym markerem poziomu tego pierwiastka w
organizmie. Nawet przy dużym
deficycie zawartość Mg we
krwi może się utrzymywać w granicach normy.
Wynika to z możliwości przesunięcia puli magnezu z i do
komórek oraz kości. Ponadto w niektórych
chorobach (np. ostre zapalenie trzustki)
dochodzi do magnezurii i wytrącania nierozpuszczalnych soli magnezu i
wolnych kwasów tłuszczowych.
Zapewnienie optymalnego spożycia magnezu jest niezbędne dla prawidłowego
funkcjonowania wielu narządów.
Wyniki badań
wskazują, że dieta większości osób nie
zawiera wystarczającej ilości pokarmów
bogatych w magnez, takich jak produkty pełnoziarniste,
zielone warzywa liściaste
czy orzechy.
Dieta DASH, czyli spożywanie dużej ilości warzyw i owoców (300–400 g), produktów
pełnoziarnistych i ograniczenie tłuszczów nasyconych, przy podaży 2100 kcal zawiera około
500 mg Mg+2. Skutkuje to brakiem przesłanek do dodatkowej suplementacji preparatami magnezu.
Przy prawidłowym odżywianiu suplementacja magnezu jest wskazana
tylko u kobiet w okresie ciąży i
laktacji, u pacjentów z chorobami nowotworowymi, przy stałym
stosowaniu diuretyków. Ponadto pewien rodzaj suplementacji jest
wskazany u pacjentów po transplantacji narządów
unaczynionych, w okresie przyjmowania zwiększonych dawek leków
immunosupresyjnych. Wraz z obniżaniem
dawki leków, które mogą powodować utratę magnezu, bądź zmniejszać absorpcję z pożywienia można stopniowo odstawić suplementacje. Niestety,
u dużej
liczby chorych dieta nie pokrywa dziennego zapotrzebowania.
Średnie
dobowe spożycie
magnezu w krajach rozwiniętych
zmniejsza się z roku
na rok. Do
niedoborów magnezu
w organizmie może do prowadzić nadużywanie alkoholu i kawy oraz diety redukujące (ubogobiałkowa, z dużą zawartością błonnika czy bogata w wapń, który zmniejsza wchłanianie magnezu). Ponadto spożywanie dużej ilości bananów zmniejsza przyswajanie tego pierwiastka przez organizm.
w organizmie może do prowadzić nadużywanie alkoholu i kawy oraz diety redukujące (ubogobiałkowa, z dużą zawartością błonnika czy bogata w wapń, który zmniejsza wchłanianie magnezu). Ponadto spożywanie dużej ilości bananów zmniejsza przyswajanie tego pierwiastka przez organizm.
Hipomagnezemia
Niedobór magnezu w organizmie jest wynikiem
ujemnego bilansu tego pierwiastka w organizmie (gdy straty magnezu są większe niż jego podaż). Przyczyn ujemnego bilansu może być wiele, jednak na pierwszym miejscu wymienia się niewłaściwą dietę bogatą w tłuszcz zwierzęcy, cukier i wysokoprzetworzone produkty żywnościowe lub dietę ubogokaloryczną stosowaną w dietach odchudzających. Niedostateczna zawartość magnezu w organizmie może być również spowodowana niskim wchłanianiem magnezu z przewodu pokarmowego, stanem zapalnym jelit,
przewlekłą biegunką, wymiotami czy częstym stosowaniem środków
przeczyszczających. Do nadmiernej utraty
magnezu może dojść w przypadku chorób nerek, przewlekłego alkoholizmu, a także z powodu przyjmowania hormonalnych środków
antykoncepcyjnych.
Choroby, w przebiegu których często stwierdza się niskie jego stężenie to
nowotwory jamy ustnej, przełyku oraz gardła, stany upośledzonego przełykania u pacjentów po udarze,
choroby neurologiczne oraz stany prowadzące do zredukowanego wchłaniania pierwiastka z jelit, jak celiaklia, zespół krótkiego jelita czy nieswoiste choroby zapalne jelit.
autor: mgr inż. A.Durka
/w razie pytań zapraszam do kontaktu | dieterka2017@gmail.com / |
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz