Błędy żywieniowe Polaków

Pomijamy posiłki

Nadal naszym najczęstszym błędem żywieniowym jest pomijanie głównych posiłków. Szczególnie dotyczy to śniadań (rezygnuje z nich co piąty Polak). Część z nas tłumaczy takie postępowanie brakiem czasu, pośpiechem. Dietetycy cały czas alarmują jak istotne jest dostarczenie odpowiedniej dawki energii już od samego rana. Zjadając śniadanie, w dalszej części dnia jesteśmy mniej podatni na sięganie po niezdrowe przekąski i w konsekwencji jesteśmy aż o 35-50% mniej narażeni na otyłość. 

Nadużywamy cukru

Statystyczny Polak zjada ok. 42 kg cukru rocznie (warto dodać, że jeszcze 100 lat temu średnie spożycie cukru w Europie wynosiło 5 kg rocznie na osobę). Producenci dodają go do niemal wszystkich produktów spożywczych. 

Unikamy węglowodanów i tłuszczu

Chociaż zaleca się ograniczenie spożycia cukrów prostych, a także tłuszczów zwierzęcych, to nie można całkowicie wykluczać węglowodanów i tłuszczów z jadłospisu.

Węglowodany są podstawowym źródłem energii dla organizmu i powinny stanowić ok. 55- 60% wartości kalorycznej całej diety. Oczywiście mowa tu o węglowodanach złożonych. Tymczasem bardzo duża część rodaków rezygnuje np. z pieczywa oraz makaronów, uważając je za szkodliwe. Wystarczy natomiast zadbać o jakość tych produktów i starać się wybierać te, które produkowane są z pełnego ziarna oraz jadać je z wartościowymi składnikami.

Jeśli chodzi o tłuszcz, to wiedząc, że jest to bardzo kaloryczny składnik pożywienia boimy się go jak ognia i staramy się całkowicie wyeliminować. Jednak - tak jak i każdy inny składnik odżywczy - tłuszcz jest również potrzebny do prawidłowego funkcjonowania organizmu (jest on np. budulcem błon komórkowych i hormonów). Postawmy więc na jakość, ponieważ tłuszcz tłuszczowi nie jest równy. Zamiast nasyconych kwasów tłuszczowych sięgajmy po te nienasycone. Znajdziemy je w olejach roślinnych, rybach, orzechach i nasionach.

Spożywamy za dużo białka

Coraz częściej mówi się o tym, że Polacy są ‘przebiałczeni’. W dużej mierze zawdzięczamy to modnym ostatnio dietom białkowym. Normy mówią o ok. 0,8 g/kg.m.c., a w przypadku osób zajmujących się zawodowo sportem o 1,7 g/kg.m.c. Mało kto natomiast wspomina o skutkach nadmiernego spożycia białka, np. o obciążeniu nerek, o zaparciach, o zakwaszeniu organizmu. Zdarza się też i tak, że nawet jeśli znamy negatywne skutki takiego sposobu odżywiania się, to i tak się z nimi nie liczymy, mając nadzieję, że one nas ominą.

Źle przygotowujemy posiłki

Statystyczny Polak jako najczęstszą metodę przygotowania potraw wybiera smażenie i to zwykle w zbyt dużej ilości tłuszczu. Taka potrawa nasiąka tym użytym tłuszczem, przez co staje się bardziej kaloryczna i ciężkostrawna. Niestety, mimo tej wiedzy i tak nie rezygnujemy ze smażenia, ponieważ inne metody, takie jak gotowanie, duszenie czy pieczenie kojarzą nam się z gorszym smakiem posiłku. Częściowo jest to prawda, ponieważ tłuszcz jest nośnikiem smaku. Jednak używając odpowiednich ziół i przypraw możemy sprawić, że będziemy się delektować również daniem ugotowanym.

Interakcje leków z żelazem

Preparaty żelaza mogą znacznie obniżyć wchłanianie niektórych leków, jak również inne  tabletki mogą obniżać efekt terapeutyczny stosujących Fe²⁺/Fe³⁺. Pacjenci suplementujący żelazo powinni zwrócić szczególną uwagę na możliwe interakcje i zapoznać się ze sposobem przyjmowania tych preparatów. 

Niedobór żelaza w organizmie dotyczy bardzo wielu pacjentów. Żelazo jest składnikiem hemoglobiny, mioglobiny oraz wielu enzymów. Odpowiada za transport i magazynowanie tlenu, jest niezbędne do jodowania tyrozyny, a także do katabolizmu tryptofanu oraz detoksykacji związków obcych.

Zalecane dzienne spożycie żelaza to w przypadku mężczyzn wynosi około 15 mg, natomiast w przypadku kobiet 18 – 19 mg.

Niedobory żelaza

Niedobór żelaza jest jedną z najczęstszych przyczyn anemii, której objawami są: blada skóra, krótki oddech, osłabienie i łatwe męczenie się, zawroty głowy, wypadanie włosów, łamliwe paznokcie, trudności w nauce.
Zwiększone zapotrzebowanie na żelazo występuje u dziewcząt w okresie wzrostu oraz u kobiet w trakcie menstruacji. Do niedoborów żelaza może dojść również w wyniku dużej lub długotrwałej utraty krwi, chorób żołądka lub jelit, w których żelazo jest źle przyswajane, stosowania niektórych diet eliminacyjnych, a także u niemowląt zbyt długo karmionych wyłącznie mlekiem. Niedokrwistość może wystąpić również u pewnej grupy pacjentów jako efekt uboczy przewlekłego przyjmowania niektórych leków.   

W takich przypadkach zazwyczaj zaleca się suplementację. Należy przy tym pamiętać, że u osób z pewnymi schorzeniami, preparaty żelaza mogą obniżać skuteczność stosowanej terapii.

Interakcje
Preparaty żelaza mogą znacznie obniżyć wchłanianie niektórych leków. Ma to miejsce w przypadku jednoczesnego stosowania preparatów żelaza z: norfloksacyną, cyprofloksacyną, lewofloksacyną moksyfloksacyną, ofloksacyną. Suplementy diety zawierające węglan wapnia lub magnezu, a także leki zobojętniające kwas solny, zawierające wodorotlenek glinu, węglan wapnia lub magnezu, tworzą połączenia z solami żelaza, przez co zmniejszają wzajemnie swoje wchłanianie.

Do interakcji dochodzi także przy jednoczesnym stosowaniu suplementów żelaza z:

- kaptoprylem (jednoczesne stosowanie powoduje obniżenie biodostępności kaptoprylu przez tworzenie trudno wchłaniających się kompleksów),

- cynkiem (jednoczesne stosowanie zmniejsza wchłanianie soli cynku),

- hormonami tarczycy (tyroksyna ma zdolność tworzenia stabilnych kompleksów z żelazem, co hamuje wchłanianie podawanego hormonu), - tetracyklinami (jednoczesne stosowanie zmniejsza wchłanianie zarówno soli żelaza, jak i tetracykliny),

- lewodopą oraz metylodopą,

Zalecenia
W przypadku stosowania preparatów żelaza z wymienionymi lekami odstęp pomiędzy ich przyjmowaniem powinien wynosić co najmniej dwie godziny. Nie należy również przyjmować preparatów żelaza tuż przed wypiciem kawy lub herbaty, a także tuż po ich wypiciu. Dochodzi wówczas do zmniejszenia wchłaniania żelaza. Szczególnie silne zahamowanie wchłaniania żelaza występuje po wypiciu herbaty, ponieważ zawarte w niej taniny tworzą z żelazem bardzo trudno wchłaniające się związki. Popijanie leków herbatą – w przypadku leczenia niedokrwistości preparatami żelaza – może być przyczyną braku efektu terapeutycznego, co w konsekwencji prowadzi do wydłużenia procesu leczenia!

/po więcej zaprasza do kontaktu mailowego:  dieterka2017@gmail.com  /