Rola diety ketogennej w medycynie
Dieta ketogeniczna zyskała sobie ostatnimi czasy wielką popularność. Mechanizm tego sposobu żywienia jest wielokierunkowy. Wiąże się ze zmianą metabolizmu organizmu na wykorzystanie tłuszczu jako źródła energii.
Wśród głównych plusów diety ketogennej możemy wskazać obniżanie stężenia insuliny i leptyny, normalizacja stężenia glukozy w organizmie. Pewne wzmianki padają również na temat korzystnego wpływu tego modelu żywieniowego na mikrobiotę jelitową.
Nie mniej jednak nie jest to dieta dla każdego. Wśród kryteriów wykluczenia
należy sprawdzić
czy pacjent nie posiada pewnych chorób rzadkich (np. zaburzeń w betaoksydacji
kwasów tłuszczowych). Tak samo ostrożnie należy patrzeć na osoby u których mamy
ciężki przebieg tzw. chorób cywilizacyjnych zw. z układem sercowo-naczyniowym
(osteoporoza, arytmia, zawał serca). Ten model żywieniowy nie nadaje się jako
etap dietetycznej interwencji pacjentów przewlekle chorujących na choroby nerek
(niewydolność, kamica), marskość wątroby oraz kamicę dróg żółciowych czy też
zmagających się z alkoholizmem. Ponadto u kobiet w ciąży dieta ketogeniczna nie
jest zalecana przez zespoły ginekologiczno-położnicze.
Każdorazowo wdrożenie diety ketogennej musi być poprzedzone szczegółowym wywiadem
lekarskim oraz dietetycznym. Należy skrupulatnie przeanalizować wyniki badań
aby być pewnym, że jej wprowadzenie jej bezpieczne. Ponadto pacjent powinien
być poddawany systematycznemu monitoringowi lekarskiegmu i dietetycznemu w
czasie prowadzenia ketogenicznego moledu żywienia. Oceniany musi być
dzienniczek żywienia oraz badania kontrolne z krwi. Dodawanie dużej ilości
tłuszczu do każdego posiłku może mieć swoje mieć swoje konsekwencje zdrowotne.
Nie każdy organizm przystosuje się do takich radykalnych zmian. Wśród powikłań
mogą pojawić się zaburzenia żołądkowo-jeltowe, odwodnienie, kamica nerkowa,
osteopenia lub osteoporoza, zaparcia stolca,
czy też hipomagnezemia. Nieodzowna jest jednoczesna suplementacja w
mikroelementy, które stosując ten model żywienia są w skąpej ilości dostarczane
do organizmu.
Może dość szaro opisałam ten
model. Jako dietetyk nefrologiczny nie jestem jej zwolennikiem (m.in.w
niedoborowość w szereg miroskładników odżywczych). Nie mniej jednak są
jednostki chorobowe
w których właśnie ketogenny model żywienia jest rekomendowany. Wśród wskazań
wymienia się przede wszystkim padaczkę lekooporną. Co ciekawe u małych dzieci
(i niemowlęta) notuje się większe efekty takiej dietoterapii niż u osób
dorosłych. Najnowsze doniesienia wskazują, że dieta ketogeniczna sprawdza się u
pacjentów z migrenowymi bólami głowy, cierpiących na schorzenia
neurodegeneracyjne jak również nowotwory mózgu.
W ketogennym modelu żywienia
organizmowi dostarczamy dużo tłuszczów (roślinnych jak
i zwierzęcych) przy niskiej podaży węglowodanów i (zazwyczaj) normalnej podaż
białka. Tu nie wolno zapomnieć o zachowaniu odpowiedniej podaży płynów i
monitorować niedobory, które
są nieodzowne. Te ostatnie specjaliści starają się niwelować suplementacją.
Własnie ze względu
na owe niedobory należy ostrożnie podchodzić do pomysłu przejścia na dietę
ketogenną.
